કેવાં કોમળ કમળ હસે છે, જુઓ, દેખતાં આપણને?
ખીલીને સરવરમાં કેવાં, આનંદ ધરે છે મનને?
કિરણરૂપમાં ફોરમ લેવા, ફેલાવે છે સૂરજ હાથ;
ડોલ ડોલી કમળો કેવાં, સત્કાર કરે એકી સાથ?
એક રહે આકાશમહીં ને બીજાં લે પૃથ્વી પર શ્વાસ;
છતાં મળે છે કેવાં રંગે ? ભેદ પ્રેમમાં ના છે ખાસ.
ડોલી ડોલી કમળ ગાય છે, પ્રભાતમાં ઈશ્વરનાં ગાન;
ખીલ્યાં છે કાદવમાં તોપણ,ધરી રહ્યાં ઈશ્વરનું ધ્યાન.
હમણાં પેલાં ભમરાં આવી, સુવાસ સૌનીયે લેશે;
કમળ બધાંયે પ્રસન્ન બનતાં સુવાસ પોતાની દેશે.
હાથ ફેરવી જરા લઈએ, એ પહેલાં કમળોને આ;
વાત કરીએ મીઠી કાંઈ, અવસર આવ્યો ઉત્તમ આ.
- શ્રી યોગેશ્વરજી