આખરે માગ્યું તમારી પાસ એવું શું !
નજીવી આશા લઈ બેસી રહ્યો છું હું ;
માગતો માણેક, મુક્તા, દ્રવ્ય ના, નિધિ ના,
માન કે સત્તા નહીં, સામ્રાજ્યનાં સ્વપ્નાં.
કામના સ્વર્ગીય સુખ કૈવલ્યની કે ના,
બ્રહ્મપદ ને ઈન્દ્ર પદવીની ના જ તમા;
તમારી બસ કામના, તૃષ્ણા હૃદયમાં આ,
છેક સાધારણ કરી છે માંગણી મેં હા,
ને કહો તે ભોગ દેવા કાજ છું તૈયાર,
લગાડો છો તોય શાને તમે હજુયે વાર ?
જે તમોને હૃદય દેવા સદાયે તૈયાર,
શીશ પર તેના ચલાવો શેં કરી તલવાર ?
મધુપ બનતાં મુખ કમલને માણવા ઈચ્છા,
રૂપરસમાં મગ્ન બનવા મધુ થવા ઈચ્છા ;
થયો ‘પાગલ’ એટલે, શાને લગાડો વાર ?
અન્ય ના આધાર, આવો વિરહની હો હાર !
- શ્રી યોગેશ્વરજી (કાવ્યસંગ્રહ 'આરતી' માંથી)