यो यो यां यां तनुं भक्तः श्रद्धयार्चितुमिच्छति ।
तस्य तस्याचलां श्रद्धां तामेव विदधाम्यहम् ॥७-२१॥
yah yah yam yam tanum bhaktah shradhya architum ichhati
tasya tasya achalam shraddham tam eva viddhami aham
શ્રધ્ધાપૂર્વક દેવને ભક્ત ભજે છે જે,
તેની શ્રધ્ધા હું કરું દ્રઢ દેવમહીં તે.
*
स तया श्रद्धया युक्तस्तस्याराधनमीहते ।
लभते च ततः कामान्मयैव विहितान्हि तान् ॥७-२२॥
sah taya shraddhaya yuktah tastya aradhanam ihate
labhate cha tatah kaman movya eva vihitan hi tan
શ્રધ્ધાપૂર્વક તે પછી તેની ભક્તિ કરે,
મારી દ્વારા કામના-ફળને પ્રાપ્ત કરે.
*
MP3 Audio
*
अन्तवत्तु फलं तेषां तद्भवत्यल्पमेधसाम् ।
देवान्देवयजो यान्ति मद्भक्ता यान्ति मामपि ॥७-२३॥
antavat tu phalam tesham tat bhavati alpamedhasam
devan devayajah yanti madbhaktah yanti mama api.
અલ્પબુધ્ધિ એ ભક્તના ફળનો થાય વિનાશ,
દેવ ભજ્યે દેવો મળે, મને ભજ્યે મુજ પાસ.
*
अव्यक्तं व्यक्तिमापन्नं मन्यन्ते मामबुद्धयः ।
परं भावमजानन्तो ममाव्ययमनुत्तमम् ॥७-२४॥
avyaktam uyaktim apannam manyante mama abuddhayah
puram bhavam ajanantah mama avyayam anuttamam
અજ્ઞાની મુજ રૂપની મર્યાદા માને,
વિરાટ ઉત્તમ રૂપ ના મારું તે જાણે.
*
नाहं प्रकाशः सर्वस्य योगमायासमावृतः ।
मूढोऽयं नाभिजानाति लोको मामजमव्ययम् ॥७-२५॥
na aham prakashah sarvaya yogamayasamavritah
mudhoayam na abhijanati lokaha mama ajam avyayam
માયાથી ઢંકાયેલું મારું પૂર્ણ સ્વરૂપ,
મૂઢ ઓળખે ના કદિ મારું દિવ્ય સ્વરુપ.