તમે આ ધરતી પર ફરતા
હોત સાંભળ્યા ત્યારે તમને જીવનનું ધન ધરતા,
દશા થાત ધરતીની કેવી સુખદ સ્વર્ગના કરતાં ... તમે આ ધરતી પર ફરતા
પ્રકાશ પહોંચાડ્યો, પણ ઝીલ્યો માનવે નહીં એને,
પથ દર્શાવ્યો, પ્રયાણ કીધું એના પર ના એણે;
બંધનમુક્ત કરી દેવામાં પાછું વળી ન જોયું,
અજ્ઞ માનવે કિન્તુ અંતર કેરું અશ્રુ ન લોયું;
ઓળખવામાં અવગણવામાં અજવાળાને ખોયું.
નહિ તો અવની હોત અનેરી સહેજ હોત જો જોયું !
ક્યાં છો ? હશો; જ્યાં હશો ત્યાં આ ભારતને નવ ભૂલ્યા,
સમસ્ત અવનીની અનુકંપા થકી હશો અતિમૂલા;
કરુણાસ્ત્રોત વહાવો તો ને માનવમનને પ્રેરો,
પીયૂષમાં પલટાયે સોમલ નંદનવનમાં નરકો,
કાદવ હો ત્યાં થાય કમળ, જો કૃપા એટલી વરસો !
અસીમ શક્તિ તમારી છે તો કરી એટલું શકશો.
તમે આ વસુધામાં વસતા,
હોત ઓળખ્યા સૌ કોઈએ જીવનમંગલ કરતા,
દશા થાત વસુધાની કેવી મધુર મોક્ષના કરતાં,
તમે આ વસુધામાં વસતા.