અમોને રણ ચઢવા લલકારે:
કાઢશે નહીં કસ તે કાંઈ, બથ ભરવા લલકારે .. અમોને
સૌમ્ય ઉપરથી સાગર શા, મન જોતાં અમને વારે;
ભીતર વડવાનલ જેવી પણ આગ ભરી છે ભારે.
ઉલ્કાપાત મચાવીશું તો કો’ ન આવશે વ્હારે ... અમોને
કોમળ કુસુમ સમાન કાળજે, સૌરભ છોડી પ્રાણે;
વજ્ર સમાન કઠોર બનીને પરંતુ હરતા જાને;
રોષ તણી રજ એક અમારી સૃષ્ટિ સકળ પ્રજાળે ... અમોને
મંત્ર મિત્રતાના રટનારા, વિશ્વપ્રેમને દાવે;
પરંતુ ખોદે ઘોર અમારી આફત જેઓ લાવે,
જાણી લે તે નમાવશે ના કદી અમોને કાળે ... અમોને
- શ્રી યોગેશ્વરજી