તિમિરનાં થર સત્વર ભેદતાં
ગગનમાં ઉગતો મધુ ચંદ્ર આ;
અમૃતથી નભ ને ધરતી ભરે,
નવલ જીવન દે, જડતા હરે.
*
સંસિદ્ધિના શિખરને કબજે કરીને,
સંદેશ દિવ્ય તનને મનમાં ભરીને,
યોગીન્દ્ર કો'ક જગના હિતકાજ જાગે,
એવો જ ચંદ્ર પણ મંગલ ચારુ લાગે.
જોતાં જ સ્વાગત કરે સઘળાંય એનું,
રંગાય ના રસથકી ઉર આજ કેનું,
વૃક્ષો હલે, પવન થાય પ્રસન્ન કેવો,
આગાર અમૃતતણો મધુ ચંદ્ર એવો.
*
સિદ્ધિલાભ કરી પામી
ચંદ્રથી અદકી સુધા,
પૃથ્વીમાં પ્રગટું, ટાળું
જડચેતનની ક્ષુધા.
- શ્રી યોગેશ્વરજી