जटायु का देहत्याग, राम ने उत्तम गति दी
(चौपाई)
गीध देह तजि धरि हरि रुपा । भूषन बहु पट पीत अनूपा ॥
स्याम गात बिसाल भुज चारी । अस्तुति करत नयन भरि बारी ॥१॥
(छंद)
जय राम रूप अनूप निर्गुन सगुन गुन प्रेरक सही ।
दससीस बाहु प्रचंड खंडन चंड सर मंडन मही ॥
पाथोद गात सरोज मुख राजीव आयत लोचनं ।
नित नौमि रामु कृपाल बाहु बिसाल भव भय मोचनं ॥
बल मप्रमेय मनादि मजमब्यक्त मेकमगोचरं ।
गोबिंद गोपर द्वंद्वहर बिग्यानघन धरनीधरं ॥
जे राम मंत्र जपंत संत अनंत जन मन रंजनं ।
नित नौमि राम अकाम प्रिय कामादि खल दल गंजनं ॥
जेहि श्रुति निरंजन ब्रह्म ब्यापक बिरज अज कहि गावहीं ॥
करि ध्यान ग्यान बिराग जोग अनेक मुनि जेहि पावहीं ॥
सो प्रगट करुना कंद सोभा बृंद अग जग मोहई ।
मम हृदय पंकज भृंग अंग अनंग बहु छबि सोहई ॥
जो अगम सुगम सुभाव निर्मल असम सम सीतल सदा ।
पस्यंति जं जोगी जतन करि करत मन गो बस सदा ॥
सो राम रमा निवास संतत दास बस त्रिभुवन धनी ।
मम उर बसउ सो समन संसृति जासु कीरति पावनी ॥
(दोहा)
अबिरल भगति मागि बर गीध गयउ हरिधाम ।
तेहि की क्रिया जथोचित निज कर कीन्ही राम ॥ ३२ ॥
જટાયુ તન તજી સદગતિને પામે છે
તજી ગીધતનુ ધર્યું હરિરૂપ ભૂષણ પીતાંબર અનુરૂપ,
શ્યામ તન ભૂજા ચાર વિશાળ, સ્તવન કર્યું ધારી જલધાર.
(છંદ)
જય રામ રૂપ અનૂપ નિર્ગુણ સગુણ ગુણપ્રેરક વળી,
દસશીશ બાહુ પ્રચંડ ખંડન ચંડશર મંડન મહી;
ઘનશ્યામ કમળ સમાન મુખ રાજીવ આયત લોચન,
નિત નમન રામકૃપાળુ બાહુ વિશાળ ભવભયમોચન.
બલ છે અમાપ અનાદિ અજ અવ્યક્ત એક અગોચર
ગોવિંદ ગોપર દ્વંદ્વહર વિજ્ઞાનઘન ધરણીધર;
જે રામમંત્ર મુનીન્દ્ર જપતા એમના મનરંજન,
નિત નમન રામ અકામપ્રિય કામાદિ ખલદલ ગંજન.
શ્રુતિ જેમને વ્યાપક નિરંજન બ્રહ્મ અજ નિર્મળ કહે,
ધ્યાનાદિ યોગ વિરાગ જ્ઞાને મુનિવરો અંતે લહે;
જે પ્રકટ કરુણાકંદ શોભાવૃંદ જગ મોહિત કરે
તે મુજ હૃદયના ભૃંગ અંગ અનંગ અગણિત તમ હરે.
જે અગમ સુગમ સ્વભાવ નિર્મળ, વિષમસમ શીતળ સદા,
યોગી જુએ છે યત્નથી ઇન્દ્રિય વશ કરી સર્વદા;
તે ત્રિભુવનજનક ભક્તિવશ લક્ષ્મીનિવાસ હૃદય વસે,
યશ જેમનો નિર્મળ સમજતાં જન્મ ને મૃત્યુ મટે.
(દોહરો)
માગી અવિરલ ભક્તિને ગીધ ગયો હરિધામ;
ઉત્તરક્રિયા કરી રહ્યા સ્વયં એહની રામ.