सुमंत्र ने महाराजा दशरथ को मूर्छित देखा
पछिले पहर भूपु नित जागा । आजु हमहि बड़ अचरजु लागा ॥
जाहु सुमंत्र जगावहु जाई । कीजिअ काजु रजायसु पाई ॥१॥
गए सुमंत्रु तब राउर माही । देखि भयावन जात डेराहीं ॥
धाइ खाइ जनु जाइ न हेरा । मानहुँ बिपति बिषाद बसेरा ॥२॥
पूछें कोउ न ऊतरु देई । गए जेंहिं भवन भूप कैकैई ॥
कहि जयजीव बैठ सिरु नाई । दैखि भूप गति गयउ सुखाई ॥३॥
सोच बिकल बिबरन महि परेऊ । मानहुँ कमल मूलु परिहरेऊ ॥
सचिउ सभीत सकइ नहिं पूँछी । बोली असुभ भरी सुभ छूछी ॥४॥
(दोहा)
परी न राजहि नीद निसि हेतु जान जगदीसु ।
रामु रामु रटि भोरु किय कहइ न मरमु महीसु ॥ ३८ ॥
*
MP3 Audio
*
મહારાજાને શોધતા સુમંત્ર આવી પહોંચે છે
(દોહરો)
છેલ્લા પ્રહારે જાગતા રાતે જે મહારાજ
જાગ્યો રવિ તોપણ ન તે કેમ જાગતા આજ ?
જાઓ સુમંત્ર હર્મ્યમાં જગાડવાને રાજ;
પામીને આદેશ સૌ શીઘ્ર કરીએ કાજ.
સુમંત્ર દેખી હર્મ્યને ભયભીત થયા ખાસ;
વિપત્તિ વળી વિષાદનો દેખાયો ત્યાં વાસ.
શોકાકુલ નીરસ ઢળ્યા ધરતી પર રાજા
મૂળસહિત તૂટી ગયા પદ્મસમા તાજા;
મંત્રી નીરખી એમને શક્યા કશું ન કહી;
કૈકેયી મલમૂર્તિશી બોલી શબ્દ રહી.
રાતે સૂતા કેમ ના મર્મ કહે ન મહીશ;
ભોર સુધી રામ જ રટયા, કારણ જાણે ઇશ.