निषादराज गुह अपने घर वापिस लौटा
राम सप्रेम पुलकि उर लावा । परम रंक जनु पारसु पावा ॥
मनहुँ प्रेमु परमारथु दोऊ । मिलत धरे तन कह सबु कोऊ ॥१॥
बहुरि लखन पायन्ह सोइ लागा । लीन्ह उठाइ उमगि अनुरागा ॥
पुनि सिय चरन धूरि धरि सीसा । जननि जानि सिसु दीन्हि असीसा ॥२॥
कीन्ह निषाद दंडवत तेही । मिलेउ मुदित लखि राम सनेही ॥
पिअत नयन पुट रूपु पियूषा । मुदित सुअसनु पाइ जिमि भूखा ॥३॥
ते पितु मातु कहहु सखि कैसे । जिन्ह पठए बन बालक ऐसे ॥
राम लखन सिय रूपु निहारी । होहिं सनेह बिकल नर नारी ॥४॥
(दोहा)
तब रघुबीर अनेक बिधि सखहि सिखावनु दीन्ह ।
राम रजायसु सीस धरि भवन गवनु तेँइँ कीन्ह ॥ १११ ॥
*
MP3 Audio
*
નિષાદરાજ ગુહ સ્વગૃહે જવા પ્રસ્થાન કરે છે
(દોહરો)
રામે આલિંગન ધર્યું, પારસ પામે રંક
બન્યો તપસ્વી ધન્ય એ એમ ખરે બળવંત.
પ્રેમ તથા પરમાર્થ બે મળ્યાં દેહ ધારી,
દર્શક એમ કહી રહ્યા હર્ષાશ્રુ સારી.
લક્ષ્મણના પગમાં પડયો તાપસ એ પ્રેમે,
અનુરાગી ઊઠયો નહીં ઉઠાડતાં કેમે.
સીતાની પદરજ પછી મસ્તક પર ધારી,
આશિષ માતાએ ધરી શિશુ સમજી ન્યારી.
નિષાદે કર્યા દંડવત, રામભક્ત માની
મળ્યો હર્ષથી એહને કૃપાપાત્ર જાણી.
નયનપુટે રઘુવર તણી રૂપસુધાનું પાન
કરવા લાગ્યો, ક્ષુધિતસમ સુવ્યંજને ગુલતાન.
માત-તાત કેવાં હશે સખી, ખરેખર તે
વનવાસ ધર્યો જેમણે આવાં બાળકને ?
સીતા લક્ષ્મણ રામનું દિવ્ય નિહાળી રૂપ
સ્ત્રીપુરુષે વ્યાકુળ બની એવા છોડયા સૂર.
ઘેર જવા ગુહને કહ્યું રામે વિવિધ પ્રકાર,
આજ્ઞાંકિત બનતાં કર્યું ત્યારે ગુહે પ્રયાણ.