पुत्रविरह से व्यथित दशरथ ने अपने प्राण त्यागे
धरि धीरजु उठी बैठ भुआलू । कहु सुमंत्र कहँ राम कृपालू ॥
कहाँ लखनु कहँ रामु सनेही । कहँ प्रिय पुत्रबधू बैदेही ॥१॥
बिलपत राउ बिकल बहु भाँती । भइ जुग सरिस सिराति न राती ॥
तापस अंध साप सुधि आई । कौसल्यहि सब कथा सुनाई ॥२॥
भयउ बिकल बरनत इतिहासा । राम रहित धिग जीवन आसा ॥
सो तनु राखि करब मैं काहा । जेंहि न प्रेम पनु मोर निबाहा ॥३॥
हा रघुनंदन प्रान पिरीते । तुम्ह बिनु जिअत बहुत दिन बीते ॥
हा जानकी लखन हा रघुबर । हा पितु हित चित चातक जलधर ॥
(दोहा)
राम राम कहि राम कहि राम राम कहि राम ।
तनु परिहरि रघुबर बिरहँ राउ गयउ सुरधाम ॥ १५५ ॥
*
MP3 Audio
*
પુત્રવિરહમાં મહારાજા દશરથ પ્રાણ ત્યાગે છે
ધૈર્ય ધરી રાજા વદ્યા સુમંત્ર, કયાં છે રામ ?
કયાં છે લક્ષ્મણ જાનકી, કયાં છે પ્રિય શ્રીરામ ?
રાજા વ્યથિત થઇ રહ્યા વિવિધ વિલાપ કરી,
યુગસમાન વીતી નહીં કેમે રાત વળી.
અંધ તપસ્વી શાપની સ્મૃતિ ત્યારે જાગી;
કૌશલ્યાને વર્ણવી વાર્તા વણમાગી.
*
બન્યા વિકલ કહેતાં ઇતિહાસ, રામ વિના ધિક્ જીવનઆશ;
રાખી શું કરવું તનને પળાય જેથી ના પણને ?
રઘુકુળકંદ પ્રાણપ્રિય રામ, તમારા વિના ના આરામ;
સીતા લક્ષ્મણ રઘુવર હે પિતા ચિત્તહિત જલધર હે !
(દોહરો)
રામરામ હે રામ કહી રામરામ હે રામ
રઘુવર વિરહે તન તજી રાજ ગયા સુરધામ.