સંધ્યા છવાય ગગને પણ રંગ એનો
ઝીલે પ્રસન્ન સરિતા ક્ષણવાર કેવો !
ને સૂર્યનાં કિરણનો સુખસ્પર્શ પામી,
ખીલી ઉઠે કમલ, પુષ્પ રહે પ્રણામી.
થાય ચંદ્રોદય જુઓને અરુ આ કેવો,
સુધાની ગાગર ભરી હો ચંદ્ર છે એવો;
સિંધુ જોતાંવેત એને નાચવા લાગે,
સ્નેહના સંદેશ કૈં કૈં પાઠવે રાગે.
વરસતો વરસાદ ભેટે ભાવથી જ્યારે,
ધન્ય ધરતી વાસ છોડે તૃપ્તિની ત્યારે;
અરે મૂંગા હૃદયનો પણ પ્રેમ છે કેવો,
ગમે છે સૌનેય લેવો લ્હાવ ને દેવો.
જડમાં પણ આવું છે આકર્ષણ ખરે રહ્યું,
આપણે ભાવનાભીના હૈયું કેમ કરે કહ્યું ?
- શ્રી યોગેશ્વરજી