तमीश्वराणां परमं महेश्वरं तं देवतानां परमं च दैवतम् ।
पतिं पतीनां परमं परस्ताद्विदाम देवं भुवनेशमीड्यम् ॥७॥
tamisvaranam paramam mahesvaram
tam devatanam paramam cha daivatam ।
patim patinam paramam parastad-
vidama devam bhuvanesamidyam ॥ 7॥
ઈશ્વરનો જે મહાન ઈશ્વર, દેવતણો જે દેવ વળી,
પતિનો પતિ, જે સ્વામી જગનો, કરતા જેની સર્વ સ્તુતિ;
તે પરમાત્મા અમે જાણતા, તે તો સૌથી ઉત્તમ છે,
સર્વરૂપ છે, સૌથી પર છે, અમે જાણતા તે પ્રભુને. ॥૭॥
અર્થઃ
તમ્ - તે
ઇશ્વરાણામ્ - ઇશ્વરોના પણ ઇશ્વર
પરમમ્ - પરમ
મહેશ્વરમ્ - મહેશ્વર
દેવતાનામ્ - દેવતાઓના
ચ - પણ
પરમ્ - પરમ
પતિમ્ - પતિ
ભુવનેશમ્ - ત્રિભુવનના સ્વામી
ઇડ્યમ્ - સ્તુતિ કરવા યોગ્ય
તમ્ - તે
દેવમ્ - પરમાત્માને (અમે)
પરસ્તાદ્ - સૌથી પર રહેલા
વિદામ - જાણીએ છીએ.
ભાવાર્થઃ
પરમાત્મા સૌથી શ્રેષ્ઠ છે. ઇશ્વરોના પણ ઇશ્વર, મહેશ્વર છે. દેવોનાયે દેવ છે. દેવોની દિવ્યતા એમને જ આભારી છે. એ પતિના પણ પતિ, સમસ્ત બ્રહ્માંડના અધિપતિ છે. એ જ સ્તુતિ કરવા યોગ્ય છે. સર્વથી પર છે. અમે એમનો અનુભવ કર્યો છે. એમને જાણીએ છીએ.
આ શ્લોકના છેલ્લા ચરણના 'વિદામ'- જાણીએ છીએ શબ્દમાં સ્વાનુભવનો નમ્ર છતાં સહેજ અને સંશયરહિત રણકાર સાંભળી શકાય છે. એ રણકાર ખૂબ જ પ્રેરક છે.