કેટકેટલો વિચાર કરીને આવું છું,
કે તારા નયન તરફ નયન માંડી એકીટસે નીરખી રહીશ;
પરંતુ દૃષ્ટિ મળતાં જ મારું સર્વસ્વ ખોઈ બેસું છું;
મારું પ્રાણધન ઢોળી બેસું છું.
કેટકેટલો વિચાર કરીને આવું છું,
કે તારા ચરણને ધરાઈ ધરાઈને ચૂમી લઈશ;
પરંતુ તેની માદક સુવાસ સૂંઘતા જ મારુ ભાન ભૂલી રહું છું,
હૃદય રેલી રહું છું.
કેટકેટલો વિચાર કરીને આવું છું,
કે તારી સાથે આવી રીતે વાત કરીશ
ને તને આવી રીતે આલિંગન આપીશ;
પરંતુ તારું મૂક સંગીત શ્રવણ કરતાં જ
હું તારામાં તન્મય થવા માંડું છું,
બધું ભૂલી જઉં છું.
કેટકેટલો વિચાર કરીને આવું છું,
કે તારી સુંદરતાને આંખ ભરી ભરીને જોઈશ
ને હૃદય ભરી ભરીને તારા પ્રેમનું પાન કરીશ;
પણ તારી સુંદરતાનું પાન કરતાં જ
હું સમાધિસ્થ થઉં છું ને એકાકાર બનું છું.
- શ્રી યોગેશ્વરજી