વર્ષાઋતુના ચંદ્રે પોતાની પાસેની વાદળીને કહ્યું, વહાલી વાદલડી, મારી પાસે – છેક પાસે આવી જા. મારા રૂપને બે ઘડી માટે ઢાંકી દઈને પછી અલગ થા.
વાદળી બોલી, વહાલા ચંદ્ર, તને મારું આલિંગન ગમે છે ? એથી તો તું ઢંકાઈ ને મૂંઝાઈ જઈશ.
ચંદ્રે કહ્યું, મને ગમે છે કે નહિ તે પ્રશ્ન નથી. હજારો આર્ત અને અનાથની મીટ મારા પર મંડાયેલી છે. એ આપણા અભિનયનું અવલોકન કરશે તો એમને પ્રેરણાનો નવો પાઠ મળશે – નવો રાહ જડશે. સંસારની સેવામાં સામેલ થવા મારું તને આમંત્રણ છે !
ને વાદળી ચંદ્રને વીંટળાઈ વળી, ગાંડીઘેલી બનીને વીંટળાઈ વળી.
-© શ્રી યોગેશ્વરજી (સ્વાતિબિંદુ)